حالا آیا واقعا ظهور نزدیک است؟

منبع: روزنامه اعتدال 

طبق معمول از قافله روز عقب هستم. فیلمی تولید شد و در تیراژ میلیونی توزیع و خیلی‌ها دیدند و حتی تحت تاثیر قرار گرفتند. دوست متدین ساده دلی دارم فیلم را دیده بود و می‌گفت کلی گریه کردم و گفتم خدا را شکر ظهور امام زمان(ع) نزدیک است. خیلی‌ها هم موضعی دیگر گرفتند، یکی تکذیب، دیگری تایید، اون یکی تطبیق و خلاصه بازار اظهار نظر داغ داغ شد. اما من نوع دیگری بر این بازار مکاره نظر دارم. 

اینکه ظهور نزدیک است نه بیانی امروزی، که از ابتدای طرح بحث نجات پس از گرفتاری مومنین در امر غیبت، یعنی از سده اول هجری در فرمایشات رسول نورانی اسلام(ص) تا سده های بعد در گفتارهای ائمه نورانیمان(ع) در تاکید و تشریح واقعه، از آن به عنوان امری قریب یاد گردیده است. حتی به قدری شدت توقع مومنین اوج می‌گرفت که در زمان خود امامان معصوم(ع) به دنبال یافتن منجی آخرالزمانی بودند.
پیدایش فرقه های درون دینی اسلامی اغلب با چنین چاشنی عوامفریبانه بوده است.

امر فرج در تعالیم دینی ما امری قریب تذکر داده شده است، همانطور که قیامت و وقوع آن نزدیک خوانده شده است.
این نزدیک بودن نه به معنی زمان گذاری از سوی منتظران، بلکه تنبهی برای آگاه ماندن وهوشیاری دلبستگان مکاتب الهی است. تنبهی که بواسطه آن آدمی هماره آماده و به دور از غفلت به امر بندگی مشغول باشد. 

    
چه آنکه علم به زمان آنها تنها نزد پروردگار باریتعالی است و بس.
انتظار و فلسفه آن اتفاقا منوط به همین شوق و آمادگی است و گرنه زمان مشخص شده، منتظران مشخص می‌طلبد، و این با امر روزگار رهایی و پس از آن روزگار داوری منافات دارد.
ایجاد شوق و به یاد منجی موعود بودن محرک عشق و امید به وعده های الهی از وظایف دینداری در هر دوره ایست. 

    
اما ما مسلمانان و بخصوص شیعیان فقط در طول تاریخ تنها منتظران ایام نجات نبوده و نیستیم. اساسا بشر گرفتار در ظلم و ستم همیشه منتظر روز رهایی بوده است. روزی که آزادی و آرامش وآسایش در کنار هم نصیب او شود.
تفاوت مکتب ما در اعتقاد به حیات آن منجی و اداره عالمی تحت قدرت خدا بخشیده او،و واسطه فیض بودنش برای اهل زمین است. 

    
پیشینیان اسلام اعم از یهودیان و مسیحیان نیز در انتظار روزگار رهایی بوده و هستند.
اتفاقا درون آن دو دین هم، خصوصا بودند و هستند کسانی که با اغراض گوناگون زمان برای آمدن مسیح منجیشان، مشخص کرده و می‌کنند. یهودیان ظهور ماشیح را انتظار می‌کشند تا بنی اسرائیل را نجات داده و عزت از دست رفته ایشان را باز گرداند. 

مسیحیان کلیسای اولیه پس از آنکه دیدند تاریخ های مشخص شده برای ایشان گذشت و مسیح باز نگشت نا امید شدند و پی بردند که بر خلاف تصور ایشان بازگشتن مسیح نزدیک نیست.
اینکه در پرتو حکومتهای دینی اینگونه رفتارها نمایان می‌شود امر تازه‌ای نیست. یک بررسی کوتاه تاریخی بسیاری از این نوع رفتار ها را مشهود می‌کند.  

    
زمان ظهور منجی موعود امری است که در گنجینه علم الهی ذخیره است و به بیان صریح تعالیم قطعی دین تعیین کنندگان زمان آن کسانی جز دروغگویان نیستند. اینکه نشانه هایی از مقدمات تحقق این وعده الهی را تشخیص داده و بر اساس آن حکم به نزدیکی آن امر بزرگ دهیم امری است و اینکه تطبیق بر دلخواسته های خویش، امری دیگر.
انتظار‌، یعنی دلبستگی بر اساس آرمان‌های الهی، انتظار یعنی آمادگی، انتظار یعنی اصلاح نفس و انتظار یعنی خودسازی.

    
چه زیبا استاد بزرگوار علامه محمد رضا حکیمی فرمود که نسلی که در انتظار مصلح بسر می برد خود باید صالح باشد.

    
اینکه در هر زمانی دسته و افراد بخصوصی با دلهای پاک عاشقان بازی کنند، داستان جدیدی نیست، ظهور امام زمانهای قلابی و پیامبران دروغین سبقه تاریخی دارد. خدا را شکر که در این داستان جدید باب یا امام زمان معرفی نکردند و فقط به شناسایی یاران امام بسنده کردند.
البته اگر حواسمان را جمع نکنیم دست به معرفی امام هم خواهند زد.  

    
القصه اینکه تکذیب‌های پس از واقعه دردی را دوا نخواهد کرد و دلمان را هم به دستگیری سازندگان این داستان خوش نخواهیم کرد، که اینها راه علاج نیست.
آن روزی که حضراتی از این امور جهت توجیه و تطهیر سیاسی‌کاری‌ها بهره می‌بردند همین حضرات تکذیب کننده ، مشوق بودند نمی‌خواهم حکم کنم چه کسانی پشت این امر هستند که نمی‌دانم، ولی امثال نقشه راه ظهور، فیلم وسخنرانی‌های بی مبنا کار را خطرناک تر از این خواهد کرد. 

    
بله ظهور نزدیک است‌، البته نه به استناد این فیلم بلکه خدای کریم فرموده (الیس الصبح بقریب)(1)
ما موظفیم به انتظار، موظیم به خودسازی، موظفیم به عشق و امید، نه به تعیین زمان ظهور.
این انتظار است که برترین اعمال امت رسول گرامی اسلام (ص) است که فرمود: (افضل اعمال امتی انتظار الفرج)(2)
و به فرموده امام سجاد(ع) خوشا به حال ثابت قدمان بر ولایت و دوستی اهل بیت در زمان غیبت امام مهدی (عج) که همراهان ایشان در روز داوری خواهند بود.(3)
آری ما منتظریم ، منتظر مهدی موعود(عج) نه منتظر انتخابات.
در پایان با بیانی از مرحوم کافی دست تضرع بر دامان عزیز زهرا می‌زنیم که می‌گفت:
ای امام زمان بیا، بچه هامون نوجوان شدند نیامدی، نوجوونامون جوون شدند نیامدی، جوونامون مسن شدند نیامدی، مسن‌ها پیر شدند نیامدی، پیرهامون مردند نیامدی.
     1.هود86 2.بحارج52ص128 3.طوبی لشیعتنا المتمسکین بحبلنا فی غیبة قائمنا، الثابتین علی موالاتنا والبرائة من اعدائنا، اولئک منا ونحن منهم.(بحارالانوارج5 ص151)