حزب اللهی حقیقی آن نیست که صبح و شب مشغول خرج کردن خداوند است.... و کارش ریختن آبرو و بی اعتبار ساختن نام خداست.... حزب اللهی واقعی، آن کسی نیست که خالی از دانایی و معرفت است....
او شعاری نمی دهد که از شعور آن شعار تهی است. .... او فریادی نمی زند که از عمل به آن فریاد خالی است. ... او خشک و شکننده نیست، نرم و انعطاف پذیر است..... به آنچه می گوید عمل می کند.... باطنش زیباتر از ظاهرش است......!!! او عضوِ حزبِ آن الله و خدایی است که بخشنده و مهربان است. ... پس به نام خداوند بخشنده و مهربان، می بخشد و محبت می کند .... و در میان مردم بخشنده ترین ها و مهربان ترین هاست..... کار حزب الله، آشکار کردن حضور خداوند است، آنچنان که همگان را مجذوب و شیفته خداوند سازد... و نه آنکه مردم را از خدا و اسم خدا و سایه خدا فراری دهد. ... حزب الله، خدابین است و خودبین نیست.... خود را نمی پرستد و به بهانه پرستش خداوند به تأمین نفسانیات و تمایلات خود نمی پردازد.... او خداپرست است نه خودپرست... او حزب اللهی ست.....!!!