کریمه اهل بیت، مریم آل رسول

                                          
                                                        بزرگتر  

    
ای دختر عقل و خواهر دین
              وی گوهر درج عِزّ و تمکین
    
عصمت شده پایبند مویت
              ای علم و عمل مقیم کویت

   
ای میوه شاخسار توحید
              همشیره ماه و دخت خورشید
    
وی گوهر تاج آدمیّت
              فرخنده نگین خاتمیّت
    
شیطان به خطاب قم براندند
              پس تخت تورا به قم نشاندند
    
کاین خانه بهشت و جای حوّاست
              ناموس خدای، جایش اینجاست
    
اندر حرم تو عقل ماتست
              زین خاک که چشمه حیاتست
    
جسمی که در این زمین نهان است
              جانی است که در تن جهان است
    
این ماه منیر و مِهر تابان
              عکسی بود از "قم" و "خراسان"
    
ایران شده نوربخش ارواح
              مشکاة صفت به این دو مصباح
    
از این دو حرم دلا چه پرسی
              حق داند و وصف عرش و کرسی
    
هرکس به دَرَت به یک امیدی است
              محتاجتر از همه "وحیدی" است
    
اما صادق(ع) پیش از تولد آن حضرت فرمودند:
هرکس اورا زیارت کند بهشت بر او واجب میگردد،
و درحدیث دیگری فرمودند:
پاداش زیارت او همسنگ بهشت است.
و همچنین امام رضا(ع) فرمودند:
هرکس اورا زیارت کند درحالیکه عارف به حق او باشد، بهشت از آن اوست
و در حدیث دیگری فرمودند:
هرکس حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند همانند کسی است که مرا زیارت کرده باشد. 

    
بار دیگر، شبانگاهان، هنگامیکه دیدگان غفلت زده محو تماشای ظلمت خود گردیده بود، دست فیاض الهی از آستین کریمه اهل بیت به در آمد و چراغی به روشنی خورشید ولایت، فرا روی

عاشقان دلسوخته برافروخت. سخن از گذشته های دور نمیباشد، بلکه حقیقتی است محقَق در شب جمعه 73/2/23 ؛ آنزمان که دیگر درهای عالم مادّی بسته میشود و تنها چشم امید به

قدرت بی انتهاست که چاره ساز میگردد. یخن از لطف و کرامت و مهربانی و محبت است.
آری بار دیگر، جمعه شب، شاهد گشوده شدن خزائن غیب گشتیم و نزول رحمت الهی. آنکه مورد عنایت قرار گرفت، مسافری بود از راه دور؛ مسافری که بُعد مسافت را قبل از حرکتش طی کرد

بود و در عین دوری، بسیار نزدیک بود.
آری، او دختری 14ساله از اهالی روستای "شوط ماکو" از شهرهای اذربایجان. در گفتگویی مختصر، شرحی از بینهایت هستی را برایمان بازگو نموده، اینچنین آغاز کرد:
رقیه امان الله پور هستم، از اهالی "شوط ماکو". چهار ماه پیش بر اثر یک نوع سرماخوردگی از هردوپا فلج شدم. خانواده ام مرا به بیمارستانهای مختلف در شهرهای ماکو، خوی و تبریز بردند،

ولی پزشکان پس از عکسبرداری و انجام آزمایشات (همگی) از درمانم عاجز شدند و من دیگر نتوتنستم پاهایم را حرکت دهم، تا اینکه چهارشنبه (73/2/21) در عالم رویا دیدم که خانمی

سفیدپوش، سوار بر اسبی سفید، بطرف من آمدند و فرمودند: چرا از همان ابتدای بیماری، به قم، پیش من نیامدی تا شفایت دهم؟
با اظطراب از خواب پریدم و جریان خواب را با عمو و عمه ام در میان گذاشتم و آنها نیز بلافاصله مقدمات سفر به قم را فراهم آوردند. لذا روز جمعه (73/2/23) ساعت 7:30 بعداز ظهر

به حرم مطهر مشرّف شدیم. پس از نماز، مشغول خواندن زیارتنامه شدم که ناگهان صدای همان خانمی که در خواب دیده بودم به گوشم رسید که: بلندشو راه برو، که شفایت دادم!
من ابتدا توجهی نکردم و باز مجدداً همان صدا با همان الفاظ تکرار شد. اینبار بخود حرکتی دادم و مشاهده کردم که قادر به حرکت میباشم و مورد لطف آن بی بی دو عالم قرار گرفته ام!
این بود مشتی از خروار الطاف بیشمار این دُرّ بی نظیر که بواسطه وجود پاکش، سرزمین قم تقدس یافته و مسکن و ماوای عاشقان و سالکان طریق هدایت و قبله آمال عارفان خقیقت گشته

است.
به امید انکه این شرح بینهایت، شربتی باشد به کام خشکیده عاشقان دلسوخته، و چراغ راهی گردد برای بیدارشدگان از خواب غفلت.
بدان امید که حضرتش همه را از ره لطف بنوازد و بر سیل هدایت رهنمون گردد.
      

دانلود کتاب حضرت معصومه(س)
    
مزار دختر موسی زبس فشانَد نور
              به جلوه، عرصه قم گشته رشک وادی طور
    
تبارک الله از این صحن و بارگاه و حرم
              که میزند زصفا طعنه بر بهشت و قصور
    
اگر بنای فلک رو نهد به ویرانی
              همیشه این حرم و بارگه بود معمور
    
چه سالها که به عزم زیارت از هرسوی
              کنند روی بدین کوی در سنین و شهور
    
زخاندان ولایت در این مکان گنجی است
              که نفس شاه ولایت بود وُرا گنجور
    
زدودمان کریمان، کریمه ای اینجاست
              که لحظه لحظه کرامت از او رسد به ظهور
    
شوند مورد اکرام وی فقیر و غنی
              برند بهره زانعام وی اناث و ذکور
    
به حکم محکم لولاک از مهیمن پاک
              بود زخلقت افلاک جدّ او منظور
    
به عزم طوس سفر کرد و شد به قم مدفون
              ولیک با دلی از حسرتِ رضا مهجور
    
در آرزوی برادر چو شمع سوخت ولی
              دریغ و درد که نیال نشد به درک حضور
    
به مرگ کرد علاج فراق را که نبود
              دگر تحمل هجر برادرش مقدور
    
مزار حضرت صدیقه در مدینه اگر
              برای مصلحت از دیده ها بود مستور
    
مزار دختر اورا به قم زیارت کن
              که هست بی سخن ایجاد هردو از یک نور
    
بسی زیارت معصومه را فضیلت و قَدر
              بود زگفته معصوم در کتب مستور
    
در این مقام مودت درآ که در قرآن
              بود مودّت قربی ز قول حق مذکور 

با تشکر 

.......خدا نگهدار.......