لبنیات...از واقعیت تا توهم!!!

 سلام
 
مطلب جدیدی رو که میخوام براتون بزارم خیلی جالبه...میدونم شاید باورتون هم نشه ولی حقیقت داره.
میدونستید توی عالم لبنیات چقدر اشتباهات وجود داره
تا حالا توی بحث لبنیات واژه های زیر به گوشتون خورده؟:  

 
شیراز!!!-لَچ(Lach)-فَلِه(Faleh)-جَک(Jak)-قِیماق(Gheimagh)-گُرماس(Gormas) 

 
عجله نکنید...هنوز به جاهای بدتری هم میکشه!!!

 میدونید فرق خامه با سرشیر چیه؟ یا ماست چکیده با شیراز؟ یا قُروت با کشک؟ یا دوغ با اُوماس؟ یا.......
خیلی جالب شد!!! تازه میخواد به جاهای باریکتر هم بکشه.
خوب...در اصل جریان اینه:
شیراز یه ماده لبنیه که شکلش مثل ماسته ولی سفتتر و ترش مزه تر و اسیدی تر
ماست چکیده همون ماسته که میریزن توی یه پارچه تمیز و اینقدر فشار میدن و یه چند روز هم میزارنش که خوب آبش کشیده بشه (البته باید مقدار ماستها هم زیاد باشه و با مقدار کم نمیشه) این میشه ماست سفت با طعمی بین ماست و شیراز و خواص متفاوت(ماست غنی شده!!!)
بیشتر مناطق شهر نشین وقتی ماست یا ماست چکیده(ماست چکیده اصلی یا شیراز اصلی) رو میریزن توی آب میگن ماده حاصله دوغ شده!!!
در اصل وقتی آب رو با ماست مخلوط میکنن میشه اُوماس(آب ماست) و دوغ کلا فرآیند تهیه متفاوت و پیچیده ای داره...البته اگه شیراز رو توی آب حل کنند هم میشه دوغ ولی این دوغ کجا و اون دوغ اصلی کجا...وقتی دوغ رو توی یک مَشک(پوست تمیز دباغی شده گوسفند یا بُز) بریزن طی مراحل پیچیده میشه شیراز. از لحاظ طعم دوغ اصلی خیلی دوغ خوش طعمیه و در مرحله بعد دوغ مخلوط آب و شیراز و اُوماس طعم کاملاً متفاوتی دارد که یکی از بهترین غذاهای تابستانی رو میشه باهاش درست کرد.
گٌرماس ترکیب ماست و شیر است...البته نه همینجوری!!! اینم آداب خودشو داره و هرکسی نمیتونه گُرماس اصلی درست کنه. حتی اگه روشش رو هم بلد باشید با ماست یا شیر پاستوریزه اصلاً طعم خوبی نداره.
کشک به زبان ما میشه ((لَچ))...لچ هم درست کردنش خیلی سخته...وقتی کشک رو باصطلاح ما مُشتَک میکنند و خشک میکنند توی آفتاب(که به عَرَقی کردن معروفه و اینم کار هرکسی نیست) میشه قُروت که بیشتر شهرنشینان با نام کشک میشناسن... طی فرآیند ساختن کشک سا لَچ آبی از لُچ گرفته میشود که اونم طی مراحل خیلی سخت و مشقت باری تبدیل میشه به اُوقُروت یا همون غره قروت.
البته لچ و قُروت هم انواع و طعمها و رنگهای متفاوتی دارند که بسته به مراحل ساخت و نوع شیر استفاده شده فرق میکنند. عمده ترین طبقه بندی دو دسته مَسی(ماستی و دوغی میباشد.
قِیماق لایه چربیی است که روی ماست تشکیل میشه.
خامه با سرشیر فرق داره...البته خامه واپه روستایی نیست و تا جاییکه یادمه 10 ساله که وارد اصطلاحات شده بنابر این توقع نداشته باشید که ماده واحدی باشه.
توی برخی مناطق خامه معنی سرشیر میده، بعضی جاها چربیهای سبک، بعضی جاها همون خامه که توی شهر میریزن تو پاکت و.... فقط بگم سرشیر با خامه فرق داره...سرشیر چربیهای شیر هست که با روشهای خاصی گرفته میشه و خیلی هم خوشمزه و مقویه(البته همه لبنیات روستایی اینطوره-نه این پاستوریزه ها که تمام چیزای خوبشو میگیرن)
جَک همون آغوزه و فَلِه اینه که جَک رو با شیر مخلوط و طی مراحلی میجوشونن...جَک خیلی خیلی مقوی و فَله خیلی مقوی و خوشمزه است...مخصوصاً با شیره انگور که در این باره شاعر میگه:
 
چونکه فَلَه بود!  در سَرِ گَلَه بود!
                                           شیرَه هم داشته  دل مار وَرداشته!
 
جریان اینه که بنده خدا سر گله بوده و فَله با شیره خورده...چون خیلی قوی و خوشمزه بوده دلشو زده یعنی دل زده شده و دیگه نمیتونسته بخوره)
میرسیم به سروره عالَم لبنیات، چکیده زحمات، عنبر روغنجات، سالار تمام رنجهات..............روغن زرد!!!!!
یه چیزی میگم یه چیزی میشنوید(البته این نوشته ها رو میبینید!)
تا نخوری ندانی....البته باید جنس هم اصل باشه.
دوای اکثر دردها... جراحات سنگین، ضرب خوردگیها، بیماریهای گوارشی، شکستگیها، کوفتگیها، بیماریهای پوستی و.....
علاوه بر اینها اینکه خیلی خیلی مقویه!!! اگه کسی بهش عادت نداشته باشه(مثل چندتا از دوستام که خورده بودن) تا چند روز احساس سیری میکنید و نمیتونید غذا بخورید.
اگه فیلم ((روزی روزگاری)) رو دیده باشید اون قسمتهای اول یکی از دزدهای قدیمی میافته گیر مراد بیگ... دزد قدیمی شروع میکنه به خوردن نان و روغن و نمک که این همون روغن زرده که مراد بیگ رو نمک گیر میکنه!!!
علاوه بر اینا که گفتم طعم و بوی فوق العاده ای هم داره و جدیداً از یه منبع موثق شنیدم کلسترول نداره که هیچ...ضد کلسترول و آنت اُکسیدانه...در ضمن برای افرادیکه بیماریهای قلبی عروقی دارن توی منطقه ما که دکترها هم از خواصش بی بهره نیستن زیاد تجویز میشه.
طریقه بدست آوردنش هم خیلی خیلی سخته و از هر 100 کیلو شیر 0.5 الی 3 کیلو روغن در میاد(که بستگی به زمان شیر گیری یا دوشیدن شیر گوسفندان و علوفه ایکه گوسفندان میخورند دارد-دربهار چون گل و علوفه زیاد است روغن کم و لَچ زیادی گرفته میشود و در تابستان چون گیاهان به دانه دادن آمده اند و گوسفندان دانه های روغنی گیاهان را خوده اند روغن بیشتر و لَچ کمتری گرفته میشود.
طعم روغن و لبنیات (شیر و ماست و دوغ و پنیر و.....) مستقیم وابسته به علوفه ایست که گوسفندان میخورند و بهترین طعم اصطلاحاً گل سرخی است که یعنی گوسفندان گلهای گیاهان و مخصوصاً گل لاله بخورند.
حالا فکر کنید این لبنیات صنعتی که از علوفه برگی(بدون گل یا دانه) و بیدِه(علوفه خشک شده) تهیه میشوند نسبت به لبنیات اصلی چه تفاوتهایی باید داشته باشند؟!؟!
پنیر هم انواع و طعمهای مختلفی دارد و آبی که در حین ساختن پنیر بدست میآید لور نام دارد که از این ماده هم استفاده زیادی میشود.
سرتان را درد نمیآورم و تا همین مقدار اکتفا میکنم.(در صورت امکان و تقاضای زیاد این بحث ادامه خواهد داشت)
در آخر هم یه چندتا عکس براتون میزارم ببینید.

                            بزرگتر  

                                                     

                                                                                    بزرگتر

 
 
                                   بزرگتر

 
بدلیل محدودیت فقط همین مقدار عکس تهیه شده.
 
 
با تشکر
.......خدا نگهدار.......