ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
وداع در سنت مسلمانان همواره با دعاهای خاص صورت میگیرد وداع با مسافر، وداع با میهمان و یا وداع با یک عزیز از دست رفته هریک حال و هوای مخصوص خودش را دارد.
مسلمانان در وداع با ماه مبارک رمضان نیز دعایی را به زبان میرانند.
دعا برای توفیق روزهداری مجدد در این ماه، دعا برای قبولی طاعات و عبادات و یا آخر و عاقبت به خیری.
در این میان روایات زیادی نیز از ائمه اطهار در دست است که نشاندهنده وسعت دید آنان نسبت به برکات و شان این ماه عزیز است .....
امام زین العابدین (ع) می فرمایند: «اللهم صل علی محمد وآله واجبر مصیبتنا بشهرنا و بارک لنا فی یوم عیدنا وفطرنا واجعله من خیر یوم مرّ علینا وأجلبه لعفو وأمحاه لذنب واغفرلنا ما خفی من ذنوبنا و ما علن اللهم اسلخنا بانسلاخ هذا الشهر من خطایانا وأخرجنا بخروجه من سیئاتنا واجعلنا من أسعد أهله به وأجز لهم قسماً فیه وأوفرهم حظاً منه.»
امام سجاد (ع) در دعای وداع با ماه مبارک رمضان می فرمایند: اکنون این ماه بعد از آنکه پایانش فرا رسید، از ما جدا شد و تنهایمان گذاشت و ما با این ماه وداع می کنیم. وداع با این ماه، وداع جانکاه و دشواری است که اهل رمضان را دچار غم و اندوه میکند.
و همچنین شیخ صدوق رحمة الله علیه برای وداع ماه مبارک رمضان دعائی ذکر کرده که میگوید: ابو بصیر از امام صادق (ع) روایت کرده که حضرت فرمودند: «تقول فی وداع شهر رمضان
«اللهم انک قلت فی کتابک المنزل علی نبیک المرسل و قولک الحق شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان، و هذا شهر رمضان قد انصرم فاسالک بوجهک الکریم، و کلماتک التامات ان کان بقی علی ذنب لم تغفره و ترید ان تحاسبنی به او تعذبنی علیه او تقایسنی به ان یطلع فجر هذه اللیلة، او ینصرم هذا الشهر الا و قد غفرته لی یا ارحم الراحمین» (من لا یحضره الفقیه، جلد 2، ص )
در وداع ماه مبارک بگوئید: بار پروردگارا تو خود گفتی در کتاب مقدس که بر نبی مرسلت نازل فرمودهای و قول تو حق است که ماه رمضان که در او قرآن نازل شده و مایه هدایت و رستگاری مردم و دلائل آشکار از هدایت و وسیله تشخیص حق از باطل میباشد، اینک ماه رمضان به پایان رسید «و فیوضاتش تا سال آینده از ما قطع شد» پس تقاضا مینمایم از تو به آبروی گرامیت، و کلمات تام و تمامت، اینکه اگر بر من گناهی باقی مانده ( و پاک نشدم) که هنوز آن گناهم را نیامرزیدی، و اراده حسابرسی او را داری، یا میخواهی به آن گناه باقیمانده عذابم کنی، و یا به اندازه گناهم عقوبت نمائی، تا اینکه طلوع کند فجر این شب، یا پایان پذیرد این ماه مبارک، مگر آنکه آن گناهانم را بیامرزی و از تقصیرم در گذری، ای مهربانترین مهربانان.
مطالب مرتبط: